فراوانی ضایعات دهانی حاوی سلول ژانت (giantcell lesions) در یک دوره ۲۲ ساله (۸۲-۱۳۶۰) در دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی

سابقه و هدف: تشخیص به موقع ضایعات فکی به دنبال شناخت خصوصیات اپیدمیولوژیک، کلینیکی و پاراکلینیکی ضایعات میسر می گردد. ضایعات حاوی سلول ژانت گروهی از ضایعات فکی دهانی مخرب هستند. هدف از این مطالعه تعیین میزان شیوع ضایعات دهانی با سلول ژانت در یک دوره 22 ساله در بخش پاتولوژی دهان و فک دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی بود.مواد و روشها: این مطالعه مقطعی و گذشته نگر به صورت توصیفی با استفاده از اطلاعات موجود انجام گرفت. جامعه مورد پژوهش در این بررسی کلیه پرونده های بیماران با تشخیص ضایعات حاوی سلول ژانت در بخش آسیب شناسی فک، صورت و دهان دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی طی سال های 82-1360 بود. نتایج توسط نرم افزار excell و آماره chi- square مورد تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: از میان 3390 پرونده مورد مطالعه، 325 ضایعه (%9.5) حاوی سلول ژانت بودند که در این میان peripheral giant cell granuloma (pgcg) بیشترین ضایعه موجود و بعد از آن به ترتیب central giant cell granuloma و aneurysmal bone cyst، giant cell tumor و brown tumor قرار داشتند. شیوع ضایعات در جنس مونث (%58.2) و در جنس مذکر (%41.8) و شایع ترین نمای رادیوگرافیک رادیولوسنسی بود. در %49.8 موارد تشخیص بالینی اولیه با تشخیص میکروسکوپی هماهنگ بود.نتیجه گیری: %9.5 کل ضایعات دهانی در این مطالعه با ضایعات حاوی سلول ژانت مربوط بود و با در نظر گرفتن این مطلب که pgcg با %57.5 بیشترین تعداد را به خود اختصاص داد. از آنجا که وجود جرم و پلاک دندان در اتیولوژی این ضایعه مطرح است، لزوم اجرای برنامه های پیشگیری و آموزش صحیح بهداشت دهان و دندان توسط دندانپزشکان آشکار می گردد. همچنین مشخص شد در %39.3 از ضایعات، تشخیص کلینیکی با تشخیص میکروسکوپیک هماهنگی ندارد که تایید دیگری بر لزوم ارسال بیوپسی به آزمایشگاه پاتولوژی جهت تشخیص صحیح ضایعات دهانی است.